بررسي تاثير عصاره چند گياه دارويي

يکي از روش هاي مقابله با بيماري بلاست مرکبات، مبارزه شيميايي مي باشد که با توجه به هزينه هاي سنگين تهيه سموم و اثرات سوء سموم روي محيط زيست محققان تمايل به يافتن روش هاي کم هزينه تر و همچنين فاقد اثرات سوء بر محيط زيست دارند، در نتيجه شيوه مبارزه اي که امروزه بسيار مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از ترکيبات طبيعي باکتري کش مي باشد که برخي از اين ترکيبات در عصاره گياهان دارويي بومي يافت مي شود. در اين تحقيق، چند روش مختلف عصاره گيري گياهان دارويي و کاربرد آن ها در ممانعت رشدي باکتري عامل بلاست مرکبات مورد بررسي قرار گرفته است. اين گياهان دارويي شامل ريحان (Ocimum basilicum)، پونه (Mentha pulegiu)، رزماري (Rosmarinas officinalis)، اسطوخودوس (Lavanduia anyustifolia)، آويشن (Thymus persicus) و گزنه (Urtica Dioica) مي باشد. اثر اين عصاره ها در ميزان وسعت هاله بازدارندگي در محيط کشت Nutrient Agar در مقابله با باکتري بيماري زا با يکديگر و در مقابل سم اکسي کلرور مس و آنتي بيوتيک تتراسايکلين اندازه گيري و مورد مقايسه قرار گرفت. در نهايت بهترين روش جهت بدست آوردن عصاره گياهي بازدارنده تر، ابتدا روش تحليلي سپس خيساندن و کلونجر و در آخر جوشاندن همراه با هم زدن بود؛ ميانگين بالاترين ميزان بازداري به ترتيب مربوط به گياهان پونه، نعناع، آويشن، اسطوخودوس، گزنه، رزماري و در نهايت آنتي بيوتيک و سم اکسي کلرور مس بود. کاربرد اين عصاره ها به صورت پاشش در سطح باغ مرکبات نيز اجرا شد و سبب کاهش شدت بيماري شد، اما تفاوت محسوسي بين انواع عصاره ها در ميزان بازدارندگي در سطح باغي مشاهده نشد.